Voetreis Tiny Verboord

DONDERDAG 1 JUNI 50 KM
De diesel kwam flink op gang zou je kunnen zeggen. Onderweg kwam hij Nederlanders tegen en had met hun gezellig een beksku koffie gedronken, later heeft hij deze mensen nog terug gezien met de camper. Waar hij niet aan had gedacht  was dat het vandaag Hemelvaartsdag was 25 graden warm, en het was een saai stuk om te wandelen, alles was gesloten die dag. Als de Nederlanders meer plaats in de camper hadden gehad had hij bij hun kunnen slapen, maar het was maar een 2 personen camper. Dan maar weer naar de pastoor dacht hij, maar daar was ook weer geen plaats. In de kerk waar hij even was geweest zaten ook mensen die hem wilden helpen. Hij werd met de auto meegenomen naar een particulier herenhuis. Tiny vond het aparte mensen, hij kon ze niet plaatsen maar het was anders dan anders. Misschien hadden de mensen iets vreselijks meegemaakt maar door de taalbarrière is hij daar niet achter gekomen.

VRIJDAG 2 JUNI 25 KM TROYES?
Vandaag was het 28 graden, en al 400 km van huis. Naast de kerk was een kantoortje, daar zaten de slotnonnen, je kreeg die niet te zien. Tiny vertelde wel van nonnen die zoals hij vertelde een gedeelte gekleed was, en de andere helft ongekleed, Natuurlijk zal hij wel bedoelt hebben de traditionele nonnenkleding
Hij kreeg daar koffie en stokbrood. Het oude pand had prachtige vloeren, en voor het slapen kreeg hij een strozak, niks mis mee, daar kun je heerlijk op slapen. In een portaal was er een draailuik dat de verbinding was tussen Tiny en de slotnonnen. Om 18.00 uur was het tijd om te eten , er ging bij het luik een modern lampje branden wat aangaf dat het luik omgedraaid kon worden. Eten en drinken was er ruim voldoende. Een mooie ervaring deed Tiny op in de kapel bij de nonnen, de nonnen waren er wel, maar ze waren niet te zien, het was gescheiden, wat overigens hier bij ons in de kerk ook was, de nonnen kwamen via de achterdeur binnen, en zaten links en rechts boven naast het altaar. De missen werden altijd in het Frans gelezen. Het interieur was sober in de kapel. Op de vraag van mij of de nonnen niet beter iets voor de medemens konden doen dan alleen maar te bidden gaf Tiny het volgende antwoord. Misschien heb je wel gelijk maar het is ook belangrijk dat er traditie in stand worden gehouden. In dit antwoord kwam weer duidelijk het heemkundegevoel naar boven.

ZATERDAG 3 JUNI 35 KM
Al vroeg om 6.30 uur had hij de nonnen al verlaten, niets had hij die morgen gezien, maar er lagen wel een sinaasappel, appel, wat boterhammen, en een stuk chocolade voor hem klaar, goede chocolade zelf gemaakt want hij was zacht en door de hitte smolt hij niet weg. Die dag viel hem op dat er in deze streek veel landbouw was. Een eindje in de middag om 16.00 uur had hij de 35 km gelopen en zocht hij weer een rustplaats. Hij werd verwezen naar een timmerbedrijf/boerderij. Daar kon hij douchen, en kreeg er te eten, maar er moest ook nog geslapen worden. Om 19.00 uur mocht hij in de auto stappen en ze reden een eind uit de route wat niet zo fijn was, maar alles werd weer goedgemaakt door de aanblik van zijn verblijf die voorzien was van een keuken, douche koelkast, het zag er prima uit. Deze kamer was van de kerk en was dan ook kosteloos.

ZONDAG 4 JUNI TERRENO 35 KM
Dit was een heel mooi plaatsje met veel toerisme, veel terrassen en gezellige mensen. Om een beetje af te koelen ging Tiny naar de kerk en was blij dat hij even de rugzak neer kon leggen. Naast de kerk was de pastorie, dat zit wel goed dacht hij, maar zoals zo vaak was de pastoor niet thuis. De buurman wilde wel even helpen en wees Tiny naar een gebouw dat via een binnenpad te bereiken was, Tiny omschreef het als een soort asielzoekerscentrum. Hij kreeg alles wat hij nodig had, en in de avond keek hij ook nog even naar het voetbal Frankrijk- Argentinie, waar overigens niet veel aan was. In de avond belde hij ook nog even naar huis om bij te praten met zijn vrouw Regien.

MAANDAG 5 JUNI 35 KM
Tiny is een constante loper, hij kan wel meer gaan lopen maar de weg is nog heel lang, dan is gedoseerd lopen verstandig. Overdag is er vaak weinig te beleven, en ben je samen met de natuur. Kapelletjes zie je vergeleken met Nederland weinig, maar er staan wel veel kruisbeelden langs de weg, en standbeelden van de eerste wereldoorlog 1914-1918.Overdag had hij ook nog een ontmoeting met een echtpaar uit Dalfsen die met een camper waren, en bijna niet konden geloven dat Tiny al wandelend zo ver van huis was. Bij  binnenkomst van een dorp kreeg hij nog een fikse regenbui over zich heen, daarom zocht hij even rust in een café. Later toch maar weer naar de gemeente waar een jongedame voor hem ging bellen voor een slaapplaats voor die dag. Ze had iets gevonden maar het was niet veel zij ze, en dat was niet overdreven. Het was een hok naast een voetbalveld met een tafel, een stoeltje, en een heel klein lampje, er was ook een toilet met bril, wat in Frankrijk ook niet overal is, vaak zit er gewoon een gat in de grond waar je dan boven moet hangen. In Frankrijk is het ook verplicht dat elke gemeente een algemeen urinoir heeft. Verder was er in dat dorpje niets te beleven zelfs geen bakkerswinkel. Vroeg in de morgen was dan het eerste wat hij deed, een bakkerswinkel zoeken.

6 JUNI 2000 VEZELAY 
VEZELAY is in Frankrijk de startplaats voor de Franse pelgrims. Het was er daarom druk met pelgrims, jammer dat de taal vaak een struikelblok is , maar met handen en voeten kom je ook een heel eind. In dit jaar van de overgang van franc naar euro had je ook vaak problemen met de pin automaat. Tiny zelf had niet zoveel problemen daarmee, en zorgde dat hij altijd voor een dag of 3 geld bij zich had. In de morgen was hij al om 6.30 uur opgestaan, het regende flink, meestal liep hij dan met een paraplu. Hij had wel een poncho bij,maar die heeft hij nooit gebruikt . Ook had hij nog een ontmoeting met een echtpaar die hij eerste pinksterdag had ontmoet. Het was een prachtige omgeving. In de middag bij het plaatsje Aquest? slaat hij een paadje in die niet op de kaart stond, het liep steil omhoog, en daar zag hij voor de eerste keer DE SCHELP
Het  herkenningsteken van een pelgrim. Ergens had hij wel spijt dat hij een beetje eigenwijs van de route was afgeweken want het paadje liep steil omhoog. De aanwezige v.v.v. was een mooi punt om onderdak te vragen. Hij werd gestuurd naar de nonnen, die hem weer naar de paters stuurde, daar kreeg hij een slaapplaats die je binnen moest komen met een cijfercode, heel apart. In dit dorp hield hij ook zijn eerste rustdag, er zou de volgende dag bezoek komen uit Berghem, Sjaak van den Heuvel uit de Waterstraat, en zijn vrouw Regien die nieuwe schoenen kwamen brengen, zijn schoenen waren helemaal versleten . Omdat de schoenen gekocht bij Hout-Brox wel erg snel waren versleten kreeg hij later gratis een paar nieuwe. Woensdag 7 juni kwam de familie aan na een reis van 4.00 uur- 12.00 uur met de auto. Om 16.00 uur gingen ze weer weg om weer om 24.00 in Berghem aan te komen. Overdag ontmoette hij ook nog een paar Nederlandse fietsers uit Gilze, die Tiny de tip gaven altijd naar de burgemeester te vragen in een dorp of stad.