Voetreis Tiny Verboord

Voetreis Tiny Verboord naar Santiago de Compostela

Een uitgebreid verslag over de ervaringen van Tiny Verboord tijdens de pelgrimstocht van maar liefst 2700 kilometer die hij in het jaar 2000 volbracht.

Lambert van Hintum ging in gesprek met Tiny en schreef het onderstaande verslag over de voetreis naar Compostella.

Auteur: Lambert van Hintum

Vanuit het bestuur van Berchs-heem kwam het idee om de ervaringen van Tiny Verboord op te tekenen voor het nageslacht. Ik zag daar wel wat in en belde de volgende dag met Tiny met de vraag, of hij daar zin in had, er werd meteen een afspraak gemaakt. Ik dacht dat het met een voormiddag wel gepiept zou zijn, maar dat was zeker een verkeerde inschatting, na 8 voormiddagen, altijd op maandagmorgen had ik het verhaal compleet.
Na ongeveer 13 jaar op vele cassettebandjes te hebben gestaan, en wij het weer tegenkwamen bij het inventariseren van de heemkamer vond ik het toch wel tijd worden om het ook aan het papier van het Vagevenster toe te vertrouwen. Tiny Verboord is al van het begin 1992 lid van Heemkundevereniging Berchs-Heem, en woonde in de Waterstraat 3a (Durenseind) in Berghem samen met vrouw en 4 kinderen, 2 jongens en 2 meisjes.
Oorspronkelijk komt Tiny uit Vlijmen uit een mandenmakers gezin van 6 kinderen, eigenlijk 8 zegt Tiny, maar 2 zijn er overleden. Vader Moeder 4 meisjes en 2 jongens. Op de vraag waarom hij in Berghem kwam wonen legt hij uit dat ze een gehandicapte dochter hebben en dat ze de woning van de schoonouders konden kopen met veel meer ruimte. Lopen was zijn hobby, maar meer atletiek.
Lange afstanden en de marathon 42 km en 195 meter, hij was lid van de vereniging Prins Hendrik in Vught. Verder was hij ook nog lid van een wandelvereniging die veel dagtochten liepen in een vast groepje. In zijn werkzame leven heeft Tiny in de elektro gewerkt nu heet het bedrijf de NAM.

DE START
20 mei 2000 was het dan zo ver om 8.45 uur werd hij vanaf de Waterstraat begeleid door familie vrienden en kennissen naar de kerk in Berghem al wandelend, om 9.15 uur kwamen ze daar aan welkom geheten door pastoor Antoon van Genugten. Na een gebedsdienst, en het zingen van meerdere liedjes werd hij uitgezwaaid om dan aan zijn grote reis te beginnen. Tiny liep eerst naar Loosbroek om daar zijn wandelmetgezel Nol van der Linden op te halen om dan gezamenlijk naar Heeswijk te wandelen. Niet alleen goede schoenen waren van belang maar ook de onmisbare rugzak van 16-18 kg. Een rugzak met daarin potlood en papier, scheerspullen, handdoek, sokken, onderbroeken, slaapzak, stretsch bedje, stoeltje, slaapzak, beker, mes en vork, bidon, gsm ,verbandtrommeltje, eten voor onderweg, en niet te vergeten de Nederlandse vlag!!, heel belangrijk in het buitenland.
In de voorafgaande week had Tiny in het ziekenhuis een pastoorsbediende ontmoet uit Heeswijk, en toen hij van zijn plannen vertelde werd hij uitgenodigd op de koffie, het was een goed en hoopvol begin. Via Heeswijk , Boskant, en Schijndel werd er naar st Oedenrode gelopen waar ook nog even werd aangegaan bij een broer van onze pastoor, van daaruit ging de reis naar Vessem.

MAANDAG 22 MEI 2000 VESSEM, DE OFFICIELE START
Vessem is een verzamelplaats voor lopers naar Santiago vele lopen de reis niet direct maar in etappe uit, vergelijk het maar met het lopen van het st Pieters pad.
Het is geen wedstrijd, en de indeling kun je zelf bepalen
Door familie, vrienden en kennissen nog een keer alle goeds te hebben mogen ontvangen, en een st Jacobs schelp omgehangen te hebben gekregen met een steen in de rugzak vertrekt het duo naar het einddoel Santiago de Compostela. De steen wordt ongeveer 200 km van Santiago bij het kruis neergelegd
Via Bladel, gaat het naar Eersel naar Postel in Belgie, daar wordt hij door Nol al snel gewezen op een heel groot en mooi klooster, maar Tiny vindt het nog wel iets te vroeg, de kilometers die je vandaag loopt hoef je morgen niet meer te lopen is zijn motto. Verderop zien ze weer een klooster en bellen aan, de abt was niet thuis maar konden toch blijven slapen maar wel in de kelder, het eten wat ze daar kregen was sober maar goed.

DINSDAG 23 MEI 35 KM 
In de ochtend om 9.00 uur richting Beringen een tocht van ongeveer 35 km. Via Baalen kwamen ze in Beringen aan waar ze aanklopte bij een pastorie, maar niemand was thuis. Bij informatie in een apotheek werden ze naar de nonnen gestuurd maar daar waren ze niet ingericht voor kostgangers, dus dan maar weer terug naar de pastorie. Ze werden verwezen naar een soort jeugdhuis om daar de nacht door te brengen, maar van een derde persoon die zich mengde in het gesprek mocht dat niet. Nol die moeite had met de afwijzing liet dit ook duidelijk blijken, en toen ze eindelijk zagen wat voor spek ze in de kuip hadden mochten zij er toch blijven, In de morgen werden ze zelfs uitgenodigd voor het ontbijt.

WOENSDAG 24 MEI
Die dag werd er gelopen van Beringen naar St. Truiden. Het was een vlakke route met weinig spannends die dag, onderweg hadden ze een rustpauze ingelast om toch even weer bij te praten. In St. Truiden konden ze samen overnachten bij de zusters van Liefde, het was daar geen gewoonte meer om te overnachten, maar mochten toch blijven slapen, eten en drinken. Als het kon gingen ze altijd rond 10.00 uur naar bed. In de nacht werd Tiny transpirerend wakker wat aan de verwarming bleek te liggen, de ramen werden opengedaan en was het leed weer geleden.

DONDERDAG 25 MEI
Er werd in St, Truiden gestart voor een voetreis die dag van ongeveer 32 km. Nol vond op echt zijn rugzak te zwaar worden, als oplossing werd er gekozen om wat spullen achter te laten. Na een tijdje kwamen daar nog rugklachten van Nol bij, de rugzak die steeds lichter werd voelde aan alsof hij steeds zwaarder werd. De kaart werd er bij gehaald en er bleken nogal wat heuveltjes in het vooruitzicht te zijn, waar Nol nogal tegenop zag. Tiny die de omgeving een beetje kende vertelde dit , als hij niet meer verder kon het een kleine moeite was om weer snel bij de hoofdweg te komen, waar hij dan in een kleine 3 uur weer in Nederland zou zijn.
Maar ze besloten er toch nog maar een nacht over te slapen. Per slot van rekening was geen van twee blij als er een af moest haken. In een boerderij vonden ze die nacht onderdak.

VRIJDAG 26 MEI
Om 6.00 uur zijn ze al opgestaan met een slecht gevoel, wat ook later terecht bleek, Nol zag het niet meer zitten en wilde niet meer verder. Bij een voor Tiny bekend stoplicht namen ze afscheid van elkaar, en hij moest de reis alleen vervolgen, met natuurlijk een rotgevoel over het gebeuren die morgen. Maar er zat niets anders op Tiny moest alleen de reis vervolgen. Achteraf was het maar goed dat Nol zich niet verder ging afmatten want er volgde pittige heuvels wat voor hem ook nieuw was. Tegen de avond belde hij aan bij een klooster waar hij geweldig eten kreeg , en zelfs een glas wijn kreeg aangeboden.

ZATERDAG 27 MEI 35 KM
Eerst maar naar de kerk gegaan, dat is nooit verkeerd. Het is veel klimmen, en dat heeft voor Tiny geen voorkeur, hij heeft er een beetje een hekel aan, maar het is niet anders, ook de rugzak bij hem wordt dan zwaarder. Wetende dat het nog een verre reis is neemt hij wat gas terug, en bedenkt dan dat hij ook wel eens naar huis kan bellen. Thuis waren ze in inmiddels op de hoogte van het vertrek van Nol, en spraken Tiny moed in om vooral toch door te zetten, maar ja in Berghem voelde ze niet wat Tiny voelde.
In Frankrijk viel het ook niet mee om een goede slaap plaats te vinden, van de pastorie stuurde ze hem naar de camping, en van daaruit weer naar een hotelletje, uit nood werd daar maar geslapen die nacht.

ZONDAG 28 MEI 
Een rotdag met veel wind en regen.
Het enige lichtpuntje van de dag is het ontmoeten van een auto met mensen uit Lichtervoorde, even fijn gebuurt, en de vrouw kwam hem nog achterna lopen met 2 echte Brabantse worstenbroodjes 
Tiny had toch al 40 km gelopen die dag en liet zich met de auto afzetten in het dorp. In het dorp was een carnavalsoptocht aan de gang, een prachtig gezicht, en weer eens iets anders. Van daaruit werd hij door de plaatselijke politie gestuurd naar een klooster in de buurt, die waren druk doende om vespers te zingen en Tiny wilde ze daarin niet storen.
Na afloop van het gezang rammelde hij aan de deur, en werd door een van de Monniken naar achteren gestuurd. Er kwamen niet zo veel pelgrims aanbellen bij dit klooster, dus ze waren vereerd met het bezoek. Het eten bij de monniken was goed maar anders. Onder het eten werd er veel gebeden. Er waren ongeveer 15 monniken die een voor een hun soep kregen, en als ze bij nummer 15 waren had nummer 1 al zijn soep op, en die begon dan aan de aardappelen, dan kwamen de groente aan bod, en zo rouleerde de maaltijd, onder het eten draaide er een oude grammofoon met een al even oude plaat, maar de sfeer was er niet minder goed om. 
Tiny had een stuk of drie kaarten in zijn rugzak, en een klein actueel kaartje had hij op zijn buik hangen. Vaak liep hij langs de zo genoemde B-wegen die gelegen waren langs de hoofdweg.

MAANDAG 29 MEI 35 KM
Het was die dag slecht weer met veel regen, maar toch als Tiny de keus had liep hij toch liever in de regen dan in die brandende zon. Bij een plaatsje aangekomen waar hij meestal als blikpunt de kerk aanhield kwam hij al snel aan bij een gemeentehuis. In Frankrijk is er een verplichting van overheidswegen om iedereen onderdak te verlenen. Tiny maakte een fout om niet naar de burgemeester te vragen, een ander persoon bracht hem naar een gebouw, een gebouw waar hij een kluizenaar ontmoete. In het gebouw was alles even smerig , tot de kopjes toe, de aangeboden koffie werd dan ook vriendelijk afgeslagen, Tiny vroeg om melk wat hij dan ook kreeg. Ook liepen er nog een stuk of 4 honden rond. Tiny zocht dan ook maar naar een wegrestaurant waar hij ook nog 2 Belgen sprak ,algemeen waren het allemaal hele kleine dorpjes waar weinig te beleven viel.

DINSDAG 30 MEI 40 KM
Hij zoekt op de kaart naar een plaatsje en ziet dat het deze dag een heel recht stuk is geweest, daarom ook die 40 km, niet ongewoon maar toch opvallend, hij zag die dag veel natuurveranderingen, Tiny dacht dat zelfs de mensen een ander gezicht kregen. Na die 40 gelopen kilometers kon hij nergens een slaapplaats vinden, ook de pastoor had zelfs geen plaats, dan maar naar het gemeentehuis, ook geen plaats, maar ze verwezen hem naar een andere gemeente, waar hij kon slapen in de raadzaal. De voorkant was een gemeentehuis en de achterkant was een school, verder was het maar een dooie boel geen restaurant in de buurt helemaal niks. Om 18.00 uur kwam de overigens vrouwelijke burgemeester vragen of hij kwam eten. Ondertussen had ze even haar zwager gebeld die onze taal machtig was, en daar heeft hij even gezellig mee gebuurt.
Tiny had wel in die korte tijd hun vertrouwen gewonnen wat ook later bleek toen ze kwam aandragen met een matras, en morgens werd hij zelfs gewekt voor een fijn klaargemaakt bad. Hij was weer fris en kon er weer tegen die dag.

WOENSDAG 31 MEI 48 KM CHALONS
In dit gebied was het vooral opvallend dat er zoveel monumenten van de oorlog 1914-1918 waren. De gedachte onderweg waren vaak over de dag daarvoor, en over de avond hoe hij weer een slaapplaats zou kunnen vinden, de stilte met alleen de vogels vond hij ook prachtig. De avondgedachte waren vaak bij thuis. In Charlons? Was meer te beleven, het was dan ook een middelgrote stad, veel hotels en natuurlijk ook een gemeentehuis die ze aan het restaureren waren. Door de vraag om onderdak werd er nogal gebeld tot uiteindelijk een opvang was geregeld. Hij kwam bij een opvang van drugsverslaafde en twijfelde even of hij hier wel wilde overnachten, hij besloot toch maar te blijven en achteraf viel het allemaal wel mee, en trouwens het eten was er heel goed. Tiny was gewend om op elke plaats waar hij gratis mee mocht eten als dank een vergoeding te geven, maar hier mocht dat niet, dit was van de gemeenschap, en er werd hem ook nog aangeboden om even gratis naar huis te bellen.

DONDERDAG 1 JUNI 50 KM
De diesel kwam flink op gang zou je kunnen zeggen. Onderweg kwam hij Nederlanders tegen en had met hun gezellig een beksku koffie gedronken, later heeft hij deze mensen nog terug gezien met de camper. Waar hij niet aan had gedacht  was dat het vandaag Hemelvaartsdag was 25 graden warm, en het was een saai stuk om te wandelen, alles was gesloten die dag. Als de Nederlanders meer plaats in de camper hadden gehad had hij bij hun kunnen slapen, maar het was maar een 2 personen camper. Dan maar weer naar de pastoor dacht hij, maar daar was ook weer geen plaats. In de kerk waar hij even was geweest zaten ook mensen die hem wilden helpen. Hij werd met de auto meegenomen naar een particulier herenhuis. Tiny vond het aparte mensen, hij kon ze niet plaatsen maar het was anders dan anders. Misschien hadden de mensen iets vreselijks meegemaakt maar door de taalbarrière is hij daar niet achter gekomen.

VRIJDAG 2 JUNI 25 KM TROYES?
Vandaag was het 28 graden, en al 400 km van huis. Naast de kerk was een kantoortje, daar zaten de slotnonnen, je kreeg die niet te zien. Tiny vertelde wel van nonnen die zoals hij vertelde een gedeelte gekleed was, en de andere helft ongekleed, Natuurlijk zal hij wel bedoelt hebben de traditionele nonnenkleding
Hij kreeg daar koffie en stokbrood. Het oude pand had prachtige vloeren, en voor het slapen kreeg hij een strozak, niks mis mee, daar kun je heerlijk op slapen. In een portaal was er een draailuik dat de verbinding was tussen Tiny en de slotnonnen. Om 18.00 uur was het tijd om te eten , er ging bij het luik een modern lampje branden wat aangaf dat het luik omgedraaid kon worden. Eten en drinken was er ruim voldoende. Een mooie ervaring deed Tiny op in de kapel bij de nonnen, de nonnen waren er wel, maar ze waren niet te zien, het was gescheiden, wat overigens hier bij ons in de kerk ook was, de nonnen kwamen via de achterdeur binnen, en zaten links en rechts boven naast het altaar. De missen werden altijd in het Frans gelezen. Het interieur was sober in de kapel. Op de vraag van mij of de nonnen niet beter iets voor de medemens konden doen dan alleen maar te bidden gaf Tiny het volgende antwoord. Misschien heb je wel gelijk maar het is ook belangrijk dat er traditie in stand worden gehouden. In dit antwoord kwam weer duidelijk het heemkundegevoel naar boven.

ZATERDAG 3 JUNI 35 KM
Al vroeg om 6.30 uur had hij de nonnen al verlaten, niets had hij die morgen gezien, maar er lagen wel een sinaasappel, appel, wat boterhammen, en een stuk chocolade voor hem klaar, goede chocolade zelf gemaakt want hij was zacht en door de hitte smolt hij niet weg. Die dag viel hem op dat er in deze streek veel landbouw was. Een eindje in de middag om 16.00 uur had hij de 35 km gelopen en zocht hij weer een rustplaats. Hij werd verwezen naar een timmerbedrijf/boerderij. Daar kon hij douchen, en kreeg er te eten, maar er moest ook nog geslapen worden. Om 19.00 uur mocht hij in de auto stappen en ze reden een eind uit de route wat niet zo fijn was, maar alles werd weer goedgemaakt door de aanblik van zijn verblijf die voorzien was van een keuken, douche koelkast, het zag er prima uit. Deze kamer was van de kerk en was dan ook kosteloos.

ZONDAG 4 JUNI TERRENO 35 KM
Dit was een heel mooi plaatsje met veel toerisme, veel terrassen en gezellige mensen. Om een beetje af te koelen ging Tiny naar de kerk en was blij dat hij even de rugzak neer kon leggen. Naast de kerk was de pastorie, dat zit wel goed dacht hij, maar zoals zo vaak was de pastoor niet thuis. De buurman wilde wel even helpen en wees Tiny naar een gebouw dat via een binnenpad te bereiken was, Tiny omschreef het als een soort asielzoekerscentrum. Hij kreeg alles wat hij nodig had, en in de avond keek hij ook nog even naar het voetbal Frankrijk- Argentinie, waar overigens niet veel aan was. In de avond belde hij ook nog even naar huis om bij te praten met zijn vrouw Regien.

MAANDAG 5 JUNI 35 KM
Tiny is een constante loper, hij kan wel meer gaan lopen maar de weg is nog heel lang, dan is gedoseerd lopen verstandig. Overdag is er vaak weinig te beleven, en ben je samen met de natuur. Kapelletjes zie je vergeleken met Nederland weinig, maar er staan wel veel kruisbeelden langs de weg, en standbeelden van de eerste wereldoorlog 1914-1918.Overdag had hij ook nog een ontmoeting met een echtpaar uit Dalfsen die met een camper waren, en bijna niet konden geloven dat Tiny al wandelend zo ver van huis was. Bij  binnenkomst van een dorp kreeg hij nog een fikse regenbui over zich heen, daarom zocht hij even rust in een café. Later toch maar weer naar de gemeente waar een jongedame voor hem ging bellen voor een slaapplaats voor die dag. Ze had iets gevonden maar het was niet veel zij ze, en dat was niet overdreven. Het was een hok naast een voetbalveld met een tafel, een stoeltje, en een heel klein lampje, er was ook een toilet met bril, wat in Frankrijk ook niet overal is, vaak zit er gewoon een gat in de grond waar je dan boven moet hangen. In Frankrijk is het ook verplicht dat elke gemeente een algemeen urinoir heeft. Verder was er in dat dorpje niets te beleven zelfs geen bakkerswinkel. Vroeg in de morgen was dan het eerste wat hij deed, een bakkerswinkel zoeken.

DINSDAG 6 JUNI 2000 VEZELAY 
VEZELAY is in Frankrijk de startplaats voor de Franse pelgrims. Het was er daarom druk met pelgrims, jammer dat de taal vaak een struikelblok is , maar met handen en voeten kom je ook een heel eind. In dit jaar van de overgang van franc naar euro had je ook vaak problemen met de pin automaat. Tiny zelf had niet zoveel problemen daarmee, en zorgde dat hij altijd voor een dag of 3 geld bij zich had. In de morgen was hij al om 6.30 uur opgestaan, het regende flink, meestal liep hij dan met een paraplu. Hij had wel een poncho bij,maar die heeft hij nooit gebruikt . Ook had hij nog een ontmoeting met een echtpaar die hij eerste pinksterdag had ontmoet. Het was een prachtige omgeving. In de middag bij het plaatsje Aquest? slaat hij een paadje in die niet op de kaart stond, het liep steil omhoog, en daar zag hij voor de eerste keer DE SCHELP
Het  herkenningsteken van een pelgrim. Ergens had hij wel spijt dat hij een beetje eigenwijs van de route was afgeweken want het paadje liep steil omhoog. De aanwezige v.v.v. was een mooi punt om onderdak te vragen. Hij werd gestuurd naar de nonnen, die hem weer naar de paters stuurde, daar kreeg hij een slaapplaats die je binnen moest komen met een cijfercode, heel apart. In dit dorp hield hij ook zijn eerste rustdag, er zou de volgende dag bezoek komen uit Berghem, Sjaak van den Heuvel uit de Waterstraat, en zijn vrouw Regien die nieuwe schoenen kwamen brengen, zijn schoenen waren helemaal versleten . Omdat de schoenen gekocht bij Hout-Brox wel erg snel waren versleten kreeg hij later gratis een paar nieuwe. Woensdag 7 juni kwam de familie aan na een reis van 4.00 uur- 12.00 uur met de auto. Om 16.00 uur gingen ze weer weg om weer om 24.00 in Berghem aan te komen. Overdag ontmoette hij ook nog een paar Nederlandse fietsers uit Gilze, die Tiny de tip gaven altijd naar de burgemeester te vragen in een dorp of stad.

DONDERDAG 8 JUNI 2000 40 KM
Het was die dag prachtig weer, en het was de eerste keer dat hij met de korte broek ging lopen. Pittige heuvels op de route, maar het uitzicht en de natuur maakte veel goed, het was nog niet de tijd van de zonnebloemen, anders was het nog mooier geweest. Aangekomen in een klein plaatsje om 16.00 uur liet hij een pasje zien dat hij van Pastoor van Genugten had meegekregen met een Franse tekst erop ,hij werd gestuurd naar een ogenschijnlijk particulier huis. Door de bewoner werd hij via een wei geplaatst in de melkstal, maar toch was het er goed vertoeven, er zat een douche in en je kon daar koken. Koken hoefde hij niet want hij kon mee eten, en in de avond fijn buiten zitten kijkend naar de vele Franse dikbillen die in de wei stonden. In dit gebied was er niet veel melkvee, maar meer fokvee.

VRIJDAG 9 JUNI 35 KM SAINT ELOY?
Deze dag was het heel warm dik boven de 30 graden, en voor de eerste keer had hij blaren gelopen. Het was vandaag een saaie dag met vele kleine plaatsjes, in de verte zag hij een Franse vlag, dus dat werd zijn richtpunt. Bij een kleuterschool gekomen werd hij onder een prieeltje gezet en een schaal boterhammen van de vriendelijke onderwijzeres van de school, achteraf kwam hij er achter dat dit de vrouw van de Burgemeester was. Eerst werd hij gezet in een soort buurthuis, maar later werd hij weer opgehaald om met haar naar het huis van de Burgemeester te gaan, waar hij ook nog mee mocht eten. Hij was Burgemeester van 12 gemeente, maar zag er niet uit wat wij van een burgemeester voorstellen, gewoon een Franse doorsnee bewoner.

ZATERDAG 10 JUNI NEVERS.
Nevers is de plaats waar Bernadette is opgebaard, maar toch ver van Lourdes waar de verschijningen zijn geweest.
Na ongeveer 10 km kwam hij Tilburgers tegen op de fiets waar hij even mee kon buurten, verder vielen vooral de prachtige kerken onderweg op. Bij het kerkje waar Bernadette ligt begraven kwam hij een non tegen die meteen zei dat hij er kon blijven slapen, dus een zorg minder. Achter op een lange pad met aan de zijkant mooie bomen stond een kapelletje met daarin Bernadette opgebaard in een glazen kist, die na 150 jaar nog puntgaaf is, en niet gebalsemd, werd erbij verteld. Indrukwekkend bij het aanzien van het meisje waar nog steeds miljoenen in de hele wereld warm van worden. Na het bezoek kocht hij in een winkel een woordenboek, altijd handig.

ZONDAG 11 JUNI 2000 EERSTE PINKSTERDAG.
Aangekomen in het volgende plaatsje om 17.00 uur naar de kermis, een mooie afwisseling na alle andere indrukken. Alle winkels waren open wat ook wel prettig was. Eten deed hij dit keer maar in een restaurant, en later om een uur of 8 weer naar de kermis. Om 22.00 uur ging hij alweer onder de wol, om in de vroege morgen weer fit te zijn.

MAANDAG 12 JUNI 2000 40 KM
Na een vroege start vroeg hij onderweg water wat hij ook kreeg, maar ook kreeg hij een fles cola. Alles natuurlijk goed bedoelt, maar het is ook weer gewicht, daarom werd hij ook snel leeggedronken. Onderweg ook nog een ontmoeting gehad met Groningers, en met Fransen die met veel liefde vertelde over Compostella. Aan een vrouw vroeg hij waar hij kon slapen en werd gestuurd naar het plateau, niet wetende wat dat was. Onderweg vluchtte er ook nog een paar vrouwen bij het zien van een pelgrim naar binnen, zeker mensenschuw. Hij kreeg een rijk ontbijt met kaas, geiten en schapenkaas, jam, druiven, maar toen de baas des huizes thuiskwam ging het ineens niet door omdat de bewoners naar Parijs moesten. Hij werd naar een soort pension gebracht waar de ruimte heel lux was met ligbad, een schaal met eten, eieren en druiven, in de morgen om 7.00 uur was het ontbijt al klaargezet.

DINSDAG 13 JUNI 40 KM
Vanmorgen om 8.00 uur al naar pastoor van Genugten gebeld die vandaag jarig is. Het was er al vroeg 25 graden, dus eerst maar even naar de kerk, en dan naar het v.v.v. Gestuurd werd hij naar de pastorie die hij in eerst instantie moeilijk kon vinden. Het lag een beetje verscholen aan de achterkant waar ook een schooltje was waar Tiny deze nacht moest slapen. Later kwamen er in het schooltje nog meer gasten, maar Tiny werd als enige door de pastoor gevraagd om te komen eten, omdat hij een pelgrim was, het was goed eten met een beetje slappe wijn erbij. In de avond keek hij ook nog als ontspanning naar een voetbalwedstrijd.

WOENSDAG 14 JUNI 45 KM
Een hele mooie dag met in de morgen al 29 graden. Er stopten een Franse auto met daarin Nederlands sprekende mensen, en 2 Duitse jongens. Kom je even mee koffie drinken zei ze, en Tiny voelde wel wat voor deze uitnodiging . Ze hadden in de buurt een camping overgenomen en waren bezig met het restaureren van een watermolen. Later werd Tiny weer netjes op de route teruggebracht. Hij liep door richting St. Amans? , waar hij ineens voor de keuze kwam de staan bij een splitsing van 2 wegen. Door een postbode werd hij de weg gewezen wat achteraf toch echt de verkeerde was. Na weer op de goede weg te zitten kwam hij door prachtige plaatjes ‘’antieke’’ zoals Tiny het noemde, en na 45 km was het weer tijd om een slaapplaats te vinden. Op het gemeentehuis stuurde ze hem naar een camping, ver van de route. Boer en boerin kwamen uit België en hij werd goed ontvangen. Hij moest in bad, en er werd ook nog een masseur ingeschakeld, dat zou hem goed doen vertelde ze. Ook kreeg hij nog 400 francs ongeveer 100 gulden voor onderweg. Met de boer ging hij ook nog even naar zijn hobby kijken….paarden. In de kamer zag hij wel waarom het zijn hobby was, alles was paard wat je zag. Het was goed eten, met een heerlijke biefstuk. Het was een onvergetelijke dag geworden, de mooiste van de route zoals hij het omschreef.

DONDERDAG 15 JUNI 35 KM FONTAINE BLEAU
Midden Frankrijk, een prachtig gebied, geen wonder want de beroemdste schilders in de 19e eeuw maakte daar hun wereldberoemde schilderijen zoals Vincent van Goch . Was de omgeving prachtig, in de dorpjes was echter niets te krijgen of te beleven. Geslapen werd er die nacht in een schooltje. Omdat er niets te krijgen was, was hij aangewezen op zijn reserve proviand, altijd had hij voor 36 uur eten uit voorraad bij zich.

VRIJDAG 16 JUNI 45 KM IN DE BUURT VAN LIMOGES
Vandaag 35 graden, en dan met de rugzak de heuvels op viel echt niet mee. Tiny had speciale loopkousen aan, en thermische sokken . Dat de pastoors bijna nooit thuis zijn komt omdat ze zoveel parochies hebben, en ook vaak bij de parochianen eten en ook slapen zegt Tiny. Limoges is een grote stad die bekend is door zijn prachtig porselein. Geslapen werd er deze keer in een klein kamertje maar dat deerde niet.

ZATERDAG 17 JUNI 40 KM
Op zaterdag was het moeilijker om een slaapplaats te vinden, en dan vooral in een toeristisch gebied. Een vrouw die buiten stond vroeg of hij even binnen kwam waar hij koekjes kreeg voor onderweg, en werd ook gelijk naar de burgemeester gestuurd. Die belde weer naar de pastoor, maar de kamer was al vol, dan maar weer terug naar het v.v.v. Een ijverig meisje belde net zo lang tot ze iets had gevonden, ze kwamen hem ophalen, dat werd wel 3 kwartier wachten.
Het waren Nederlanders die er een restaurant hadden, achteraf wilde ze niet dat Tiny betaalde, maar hij vond dat nooit goed, en gaf altijd een vergoeding, alleen al voor zijn gevoel.

ZONDAG 18 JUNI 45 KM PERIQUEX
In de morgen werd hij weer netjes op de route gezet, rotheuveltjes, maar wel een prachtige omgeving. In een grotere plaats (PERIQUEX) aangekomen werd hij nadat de plattegrond erbij was gehaald gestuurd naar de basiliek. Een heel groot deftig gebouw, eten deden ze er met 3 borden, het bleek later een Bisschoppelijke ruimte te zijn, heel apart.
Vanaf dit moment komt er een pauze in het vertellen van zijn pelgrimstocht, Tiny gaat samen met zijn vrouw Regien naar Australië van 11 december tot 27 januari.De draad wordt weer opgepakt en we gaan door met de dag, hij is wat zweterig en is helemaal niet fit. Gelopen heeft hij tot 11.00 uur recht naar de pastorie die hem naar de gemeente stuurde. Hij werd naar een groot voetbalstadion gebracht, er was ruimte genoeg, en met een paar aspirine op ging hij dit keer maar eens vroeg naar zijn bed.

MAANDAG 19 JUNI 40 KM
Tiny haalt een Franse brief te voorschijn, die hij heeft laten vertalen.
Er staat in: Bedankt voor de brief, en vragen of zijn sokken weer droog zijn, ze bewonderen zijn moed, en zijn geloof in God. Als hij nog een keer een pelgrimstocht wil lopen is hij van harte welkom
Ondertekend met Lucien en Madeleine Thomas.

DINSDAG 20 JUNI 2000 HEREMOND
Het is er warm 30 graden, Tiny is al om 6.00 opgestaan en was heel wat fitter dan de dag daarvoor, dat was maar goed ook want het was niets dan steile heuvels en vals plat, verder was het heel toeristisch. Er was veel te doen, en er was een prachtige natuur. Er was ook voldoende plaats voor pelgrims 3 kamers met 2 bedden per kamer. Om 20.00 uur kwam er een zwerver binnen die in 5 minuten een fles wijn leegdronk, en in de nacht om 1.00 uur volgde er nog 2 flessen, hij viel dan ook languit in de kamer, en viel in de nacht ook nog 2 keer ladderzat uit bed. Natuurlijk was de nachtrust voor Tiny daardoor ook bedorven, daarom was hij ook om 4.00 uur opgestaan en vertrokken, hij kon de sleutel niet terugbrengen, daar had hij later wel een hekel aan, maar het kon niet anders.

WOENSDAG 21 JUNI 2000 CASTELLON 45 KM
Het is natuurlijk in de vroege morgen lekker koel, maar al gauw is het er 24 graden. Van de gemeente gaat hij weer terug naar de pastorie die een tuinhuisje hebben met een mooie slaapgelegenheid. Op een grote camping die in de buurt is treft hij Nederlanders uit Roosendaal, heel gezellig, en in de avond wordt het nog gezelliger als hij dezelfde mannen in de cafe treft, samen kijken ze dan naar het voetbal.

DONDERDAG 22 JUNI 55 KM. MEZIN
Om 7.00 uur vertrokken, en afgeweken van zijn normale route, hij kiest dan die dag voor de route naar Lourdes. Na die 55 km gaat hij naar de pastorie, en een zuster brengt hem na 15 minuten naar de slechtste plaats die hij op zijn tocht is tegengekomen. Geen toilet, geen eten, een echt kot zoals Tiny het dan ook noemt. Dan krijgt hij een tip om bij het klooster te gaan eten, want in het gevonden pension is geen plaats meer. In het bejaardenhuis kan hij mee eten. In de avond gaat hij toch maar terug naar het kot, het enige wat positief was van deze dag is dat het gratis was, en in de avond ook nog genoten van een potje Jeu de Boulle 23 JUNI
Tiny loopt 200 km om, om zijn grootste wens in vervulling te laten gaan, naar Lourdes. Hij loopt door de Pyreneeen door kleine plaatsjes, lange klimmen, en vele gehuchten. Een vrouw zegt dat zij een pension heeft en biedt hem een kamer aan voor 50 gulden met in de ochtend een ontbijt. Weer geeft Tiny het advies, probeer de Franse taal te leren, denkend aan deze ontmoeting.

ZATERDAG 24 JUNI
In de morgen vroeg naar de bakker, een lekker puddingbroodje halen en een lekkere koek, er zijn weinig Nederlanders in dit gebied, en toch is het er heel toeristisch. Dan stopt er een busje met een paar vrouwen erin die voorruit rijden om voor 18 Nederlandse fietsers een potje te koken. Tiny kreeg van de dames lekkere soep, en voor onderweg koeken, appels, en een stuk kaas, het nadeel was wel dat de rugzak steeds zwaarder werd. In het plaatsje Miramba? ging hij weer als vanouds naar de pastorie, er was geen plaats, en werd gestuurd van links naar rechts, om dan weer uit te komen in een bejaardenhuis. Een zuster kwam hem halen en in het oude gedeelte kreeg hij netjes op een blad zijn eten aangeboden. In de avond genoot hij op een terras.

ZONDAG 25 JUNI
Vandaag denkt Tiny is er de bloedprocessie in Boxmeer, sommige dingen vergeet je nooit. Het is hier een prachtige streek, het is dan ook zuid Frankrijk, en heeft genoten van een fijne dag lopen.

MAANDAG 26 JUNI  40 KM TARBET?
Deze dag heeft hij veel water gedronken door het warme weer, er is hier ook veel bos, en denkt hij nog ongeveer 15 km van Lourdes af te zijn en bezoekt in Tarbet? Nog 2 kerken. Op het gemeentehuis wordt de kaart voor de dag gehaald en krijgt hij plaats aangeboden in een opvang voor drugs verslaafde, hij moet zich laten inschrijven en moet zijn paspoort afgeven. Na een bezoekje aan een museum en een terrasje ging hij naar bed.

DINSDAG 27 JUNI
Toch nog 20 km voor hij is aangekomen in Lourdes, Tiny gaat recht naar de grot, hij komt langs vele winkels, en komt ook nog 2 Belgische praatgrage vrouwtjes tegen. In Lourdes waar hij een dag langer wil blijven laat hij ook maar meteen zijn schoenen repareren die Sjaak van den Heuvel en zijn vrouw uit Berghem hadden meegebracht. Na 1000 km op het asfalt is dat ook geen luxe meer. Tiny slaapt bij de zusters en de volgende morgen zijn de schoenen gemaakt Na ook nog in de ondergrondse kerk te zijn geweest waar 25000 gelovige in kunnen vervolgt hij weer zijn reis.

WOENDAG 28 JUNI 60 KM 22 GRADEN
Een onderweg lopende Canadese pelgrim loopt samen met Tiny een eindje op. De Canadees is midden in Frankrijk gestart en loopt maar kleine stukjes van 10-15 km, er zijn vele heuvels in dit gebied, en vind later in het plaatsje een goede slaapplaats.

DONDERDAG 29 JUNI PUI DE PORT
Vele haarspeldbochten deze dag. Onderweg kwam hij ook nog 2 motorrijders tegen uit Oostelbeers. Hij kan slecht een slaapplaats vinden maar een wethouder van de gemeente wil hem wel helpen maar dan moet hij 8 km. verderop gaan slapen.

VRIJDAG 30 JUNI
In de morgen is het heel slecht weer met regen en storm, maar niemand komt Tiny ophalen, vergeten zeker. Hij loopt naar de voet van de Perineén. De bergen zijn er superhoog, zelfs de fietsers kunnen er niet tegenop. Het afdalen te voet gaat nog moeilijker, want hij moet dan constant remmen, wat niet zo goed is voor de spieren, langs smalle paadjes waar je verder niets ziet. In pu de port was veel slaapgelegenheid, waar hij samen met Engelse en Duitsers hebben geslapen.

ZATERDAG 1 JULI
Of het nu aan de vakantie van Tiny lag, of aan de opname op carnavalsmaandag weet ik niet, maar ik heb deze zaterdag gemist.

ZONDAG 2 JULI 35 KM
Door al dat klimmen heeft hij wel wat zwaardere benen gekregen, en wil het eigenlijk wat rustiger aan doen,maar als het van de 35 km er 30km geklommen moeten worden komt er van die voornemens niet veel terecht. Bij de Spaanse grens komt hij 3 Nederlanders tegen, 2 met de fiets en 1 met de rolstoel, ze komen uit Noord Holland. De tocht gaat steil omhoog en het heeft nogal wat zweetdruppeltjes gekost. Maar als je dan weer boven bent ben je wel weer blij dat je het gehaald hebt. In de plaats pui de Port beginnen veel Spaanse pelgrims hun tocht, het is er dan ook heel druk. Plaats voor de overnachting is er meer dan voldoende wel 400 plaatsen. In Spanje is er na elke 20 km wel een plaats om te overnachten, in Frankrijk was het altijd weer zoeken naar een plaats. In de avond was het heel mistig geworden en ging hij naar een pelgrimsmis. Er waren niet veel jonge pelgrims bij de start, maar later kwam je er meer tegen. Hij kwam uiteindelijk bij een plaats aan waar niet veel te beleven was, een toevallig ontmoete Belg maakte Tiny wegwijs hoe hij het beste zijn eten kon bestellen, en dat waren welkome tips.

MAANDAG 3 JULI 35 KM SIBURI
Allemaal slingerpaadjes met grint wat op zich wel gaat, maar die grote keien dat waren wel de nekkenbrekers, je loopt met een volle rugzak en dat is het niet zo fijn als de weg vol hindernissen ligt. De Spanjaarden hebben hier veel minder last van, omdat ze veel minder bij zich hebben, geen regenkleding, geen stoel of bedje, en veel minder kleding. In Spanje had je ook veel minder broodwinkels, daar moest hij wel aan wennen. Voor het ontbijt moet je naar het café waar op de toonbank allemaal kleine hapjes staan, met tomaat, ei, etc.. Na een paar dagen weet je niet meer beter. Spanjaarden zijn anders dan de Fransen ze lijken ook anders van aanzien. Over het Franse volk is Tiny zeer te spreken, ze zijn vriendelijk behulpzaam, en dat is toch al heel wat.

DINSDAG 4 JULI 35 KM NAAR PAMPLONA
Het is die dag prachtig weer, en het lopen gaat weer over mooie verharde paden en door kleine gehuchtjes. Onderweg ontmoet hij nog twee Nederlanders uit Vught, en heeft hij samen koffie gedronken. Een slaapplaats was geen probleem er was wel ruimte voor 15 man. Een vergoeding werd meestal niet gevraagd, maar een vrije gift was altijd welkom. In Pamplona waren de mensen al volop bezig waren om alles af te planken voor de stierentraditie dat elk jaar plaats vindt . De stieren worden de straten in gejaagd en de merendeel jeugdige deelnemers jagen de stieren op, er vallen dan ook elk jaar wel gewonden, en ook wel eens doden. Voor 20.00 uur is er in Pamplona niets te zien maar na die tijd komen de mensen uit alle hoeken te voorschijn, onvoorstelbaar zegt Tiny, en gaan naar de café waar altijd muziek klinkt. Hoe vuiler het op de grond is, hoe beter de café is zeggen ze in Spanje, het is dan ook vaak een rotzooi maar wel gezellig. Ook de kleine balkons viel hem op.

WOENSDAG 5 JULI 30 KM PUENTE DE LA REINA
Hij is vandaag vroeg vertrokken over de slingerende paadjes, en komt onderweg een heel mooi monument tegen met allemaal voertuigen erop, een ezel, loper, fiets, paard, allemaal manieren om de pelgrimstocht te volbrengen. In een dorp komt hij ook nog enkele Amsterdammers tegen met hun fietsen.

DONDERDAG 6 JULI ESTELLA
Het barst weer van de heuvels, maar ook weer mooie dorpjes, maar toch weer een loodzware dag . In het dorp kwam hij mensen tegen uit Roermond die verplicht waren hier te blijven omdat een familielid een hartaanval had gehad en in het ziekenhuis lag.
In de z.g Refusio (slaapplaats) moest hij wel zijn pelgrimspasje laten afstempelen, er was ook wel eens politiecontrole.

VRIJDAG 7 JULI 25 KM
Je kunt via 3 route in Spanje naar Santiago, In een dorp aangekomen komt hij in gesprek met de beheerder van de slaapplaats, in die plaats aangekomen ligt er een logboek met daarin een bericht voor Tiny van de mensen uit Vught die hij onderweg had ontmoet, het is maar een berichtje van ‘’veel sterkte’’ maar toch heel erg leuk. Later in de avond is hij met de Belg gaan eten in het dorp.

ZATERDAG 8 JULI 30 KM GRONO
Omdat hij al zo vroeg was vertrokken kwam Tiny al om 14.00 uur aan op de volgende bestemming. Hij had dan ook mooi de tijd om een beetje rond te kijken, een terrasje te pikken, en met een vriendelijk Belg gezellig te buurten.

ZONDAG 9 JULI 20 KM NAVARETTE
Weer een plaats waar niets te beleven viel. Het was er 30 graden, en het was daarom verstandig dat hij de koelte opzocht in een cafe. Het was er gezellig druk omdat er een rechtstreekse uitzending was van de stierenjacht in Pamplona.

MAANDAG 10 JULI 20 KM NIEERO
Motregen en veel smerige paadjes en maar 17 graden. Hij had wel wat verder willen lopen maar door de omstandigheden had hij daar maar vanaf gezien , achteraf een goede beslissing. Als tijdverdrijf ging hij maar naar een museum, en ook nog naar de kerk.

DINSDAG 11 JULI 20 KM
Het was gelukkig weer prachtig weer met onderweg veel zonnebloemen velden, nog niet helemaal open maar toch een prachtig gezicht. In het Refusio aangekomen werd hij ontvangen door een zuster. Na het goede eten maakte hij nog een wandeling door het dorp, daar zat een vrouw met een kind te spelen en raakte hij in gesprek, ze vraagt of hij misschien naar een museum wil. Tiny die toch tijd genoeg had stemt in en ze lopen samen naar de auto met 7-8 kinderen erin, als er 7-8 kinderen in kunnen dan kunnen er ook 9 in is hun redenering. Het waren mensen uit Eindhoven met kinderen van 2-16 jaar. Later na het museumbezoek brachten ze hem weer op de route, en ging hij even naar de kerk met de kip en de haan. De kip en haan hadden werkelijk toegang tot de kerk door een gat in de muur. Het schijnt 150 jaar geleden gebeurt te zijn in Santa Domingo. Er moest een keuze gemaakt worden tussen de kip en een commissaris, de bevolking besliste dat de kip moest blijven leven.

WOENSDAG 12 JULI 30 KM DELDORADO
Vandaag is Tiny jarig, niet dat je daar zo ver weg iets van merkt ,maar toch. Even naar huis gebeld hoe het was, en toen maar een slaapplaats gezocht, er waren er genoeg normaal 15 maar nu 30 plaatsen. Onderweg liep hij ook nog 2 Tilburgers tegen het lijf waar hij gezellig mee buurten. Ze spraken af dat ze in de avond samen gingen eten in het cafe. Na afloop zei Tiny pas dat hij jarig was en dat hij trakteerde op een etentje, zo werd het toch nog een gezellige dag. Ze spraken af dat ze de volgende dag samen zouden lopen naar Santiago.

DONDERDAG 13 JULI 30 KM
Slingerende en stoffige paadjes, maar er is onderweg wel veel te zien, veel landbouw en dan vooral veel zonnebloemen, graan, en wijnboeren. In de plaats aangekomen bleek een van de Tilburgers zijn fototoestel kwijt te zijn, die hadden ze op hun vorige adres zeker laten hangen, en dat was ook zo. In de avond kwamen ze met de bus terug met het fototoestel dat nog gewoon op dezelfde plaats hing.

VRIJDAG 14 JULI  BURGOS
Deze dag mee opgelopen met de Tilburgers, veel door de bossen, en door de bergen, verder was er onderweg weinig te beleven. In de plaats aangekomen vroegen ze aan een soort politieagent of hij slaapplaats wist, en die stuurde ze naar een plaats buiten de stad. Het waren houten barakken, maar binnen zagen het er prima uit. De beheerder was een Nederlander wat altijd zijn voordeel heeft. In de avond nog even naar de stad gegaan maar meer dan een rijdende kindertrein was er niet te beleven, wel gezellig gebuurt met 2 Belgen.

ZATERDAG 15 JULI 45 KM DE CASTRO
Om 6.30 uur al vertrokken, onderweg prachtige graanvelden, en je kon kilometers ver weg kijken. Na aankomst om 16.00 uur ook nog even naar de tour gekeken. In de avond ook nog naar huis gebeld,en even op een terrasje gezeten.

ZONDAG 16 JULI MUSTA
Kleine dorpjes met vrouwen die net de plaats aan het vegen waren, en niet met een Griesel(hark) net als wij doen, maar gewoon met een paar takken, het gaf wel enorm veel stof. In de refusio zag het er allemaal heel mooi en proper uit, het was vroeger een kazerne geweest, ook was er een camerabewaking.

MAANDAG 17 JULI 40 KM LAZA DE LACARNE.
In dit verhaal blijkt dat Tiny maar 2 dagen heeft gerust en dat was bij het familiebezoek met de nieuwe schoenen, en in Lourdes. Heel weinig en bewonderenswaardig.
Deze dag lang naast een kanaal gelopen voor de eerste keer, er waren onderweg weinig huizen maar toch wel veel te zien, omdat de boeren op het land aan het werk waren. In de avond krijgt hij een klein ongelukje dat met een beetje pech het einde van de tocht had kunnen betekenen. Bij het wassen stiet hij ongelukkig zijn grote teen wat heel pijnlijk was. De komende 4-5 dagen zou hij hieraan herinnerd worden.

DINSDAG 18 JULI 35 KM EL BURGO
Hij is deze morgen weer vroeg opgestaan, en dat is maar goed ook. Het is een dag met lange wegen en vele stoffige grindpaden. Wat hem vooral deze dag is opgevallen is het aantal ooievaars die overal zitten te klepperen. In de avond goed uitgerust naar de tour gekeken.

WOENSDAG 19 JULI 30 KM LEON?
Deze dag is het heel warm, slechte grindpaden, en onderweg zie je dat je in een arme streek bent met bijna allemaal kleine huisjes. Door die nog steeds pijnlijke voet is Tiny anders gaan lopen wat weer ten kosten gaat van de andere voet die de zeldzaamheid van blaren gaan vertonen. Morgen zal het wel weer beter gaan, we houden de moed erin.

DONDERDAG 20 JULI 35 KM HOSPITAAL DE ORGEL
Vandaag is Tiny al 2 maanden onderweg, hij heeft nog wel last van de blaren die hij gisteren heeft opgelopen, gelukkig is vandaag de rit niet zo lastig, en het is vandaag niet zo stijl. Hij kwam mooi vroeg al op de bestemming aan om ongeveer 15.00 uur. Een vrouw liep er rond die een onderzoek deed over het doen en laten van de pelgrim, en toevallig kwam ze ook nog uit Vlijmen. Haar man werkte in de abdij Maria kroon als kok, en zij deed dit werk. In de loop van de avond was hij ook nog naar een gebedsdienst geweest aan huis, ook wel apart. Hij trof daar ook nog iemand die zijn teen kon verbinden, en daar heeft hij veel plezier van gehad.

VRIJDAG 21 JULI 20 KM STORAGE
Tiny loopt gedoseerd want hij hoeft niet te vroeg in Santiago aan te komen, daarom loopt hij minder kilometers per dag, dus het is niet dat hij het niet kan. In Storage slaapt hij bij de broeders wat hij al lang van tevoren wist omdat dat was afgesproken met een Berghemse broeder Harrie van Schaijk die daar werkten . Ook de Tilburgers die hij onderweg had ontmoet hadden hier geslapen. Op advies van Harrie ging hij ook nog even naar de prachtige kathedraal, met daarnaast ook nog een gewone kerk. Er was ook nog een hele oude fundering te zien die onder de glasplaten lagen. Omdat Harrie het doen en laten wist van de streek heeft hij voor Tiny de terugreis geregeld.

ZATERDAG 22 JULI 40 KM EL DIABLO
Omdat Harrie had gewaarschuwd dat het vandaag wel eens zwaar zou kunnen worden was Tiny al vroeg vertrokken, maar omdat hij wel erg vroeg op de plaats van bestemming was gekomen liep hij nog verder. Het tweede stuk was toch wel zwaar en was enorm stijl. Onderweg kwam hij ook nog een jonge Spanjaard tegen van een jaar of 25 die met Tiny meeliep. Tiny had al snel in de gaten dat hij hem eruit wilde lopen, maar dat liet hij niet toe. Onderweg had hij ook nog de steen uit Vessem bij het kruis gelegd, het was gewoon een kruis met een hoop stenen, kleine en grote. Tiny vertelde dat er iemand uit Ravenstein een complete kinderkop daar had neergelegd, maar die kwam niet uit de rugzak maar van de begeleider in de auto of motor, dat is wel een groot verschil. 4-5 km verderop heeft hij ook nog even uitgerust bij een kluizenaar die vertelde dat hij dat kruis daar naartoe had gebracht. Die wees hem dan ook naar een slaapplaats in een café . Het was een luxe slaapplaats, en het was gezellig in die café , en trouwens de Spaanse jongen die Tiny een dag daarvoor eraf had willen lopen gaf inde morgen aan dat hij die dag maar 5 km zou lopen.

ZONDAG 23 juli 35 KM CASA BELLOS
Het werd  weer een zware dag, en dat kwam ook door de rugzak die zwaar was(15-17 kg) van het vele drinken dat hij bij zich had voor onderweg. Er werd door de bossen gelopen, en heuvelachtig terrein. Door een gehuchtje gelopen werd hij door een bewoner uitgenodigd om binnen koffie te komen drinken, dit was de eerste keer. In Spanje roepen ze je niet vaak binnen. Na de koffie was het weer de oogkleppen op en lopen.

MAANDAG 24 JULI CARLEVARO 40 KM 20 GRADEN
Onderweg komt hij een gezin tegen met 5 paarden, vader moeder en 3 kinderen die ook de pelgrimstocht maakte naar Santiago. Ze waren wel vanuit Spanje vertrokken. Het was vandaag een heel stuk lopen langs de snelweg, en werd ook nog beloond op  een gigantische regenbui, de paraplu had er veel moeite mee. Wel waren er mooie straten en huizen. In de avond was er ook nog een discussie avond voor de pelgrims, maar door de taal ging hij er maar niet naar toe.

DINSDAG 25 JULI 25KM DE CALLO
Vandaag mist, motregen en 28 graden.
Onderweg veel slechte paden en opmerkelijk veel koeien en schapen, het was wel een arm gebied, dat kon je overal aan zien.
Langs de weg stonden de mensen met pannenkoeken en bessen
Veel was er niet te beleven, al was het wel de feestdag van de H Jacobus.

WOENSDAG 26 JULI 25 KM SANTA MARIA
Het was goed weer maar omdat je hoog in de bergen zat was het wel wat mistig. Er waren 2 route te kiezen, de korte route was zwaarder maar mooier, de keus voor Tiny viel op deze route. Wat vooral onderweg opviel waren de bewerkte bomen in het wel 10 km lange bos. Door middel van het leiden van de takken had het bos een heel ander aanzien, heel apart, en nog nooit zoiets gezien.
Graag had Tiny hiervan foto’s laten zien, maar die waren jammer genoeg mislukt. Ook nog even contact gehad met 3 pelgrims die achteraf een priester en een politieagent met zijn vrouw bleken te zijn. Met de priester was hij ook nog even naar de kerk geweest, wat hij zeer waardeerde. Ook heeft Tiny spijt dat hij een mooi st Jacobus beeldje niet heeft gekocht, maar dat was ook weer gewicht geweest, en hij had er niet bij stil gestaan dat je het ook naar huis kon sturen.

DONDERDAG 27 JULI 25 KM PORTO MARIE 27 GRADEN
Arme dorpjes, onderweg kwam hij ook nog een fanatieke Belg tegen uit Blankenberge, waarvan hij later hoorde dat hij na het voltooien van zijn pelgrimstocht ziek was geworden. Hij liep deze dag tot 15.00- 15.30 uur. Tiny had bij aankomst bij de slaapplaats zijn rugzak op het bed gelegd en zodoende deze plaats te reserveren. In een keer groot kabaal op de kamer. De 2 Belgen waren aan het ruzie maken omdat ze met de bedden naast elkaar wilde slapen. Tiny maakte er geen punt van en ging op een andere plaats in de grote kamer slapen.

VRIJDAG 28 JULI 25 KM PASTA TORRE 25 GRADEN
De fanatieke Belg was met Tiny mee opgelopen naar de volgende plaats. De Belg moest zijn fanatieke lopen bekopen met een fractuur aan zijn heup, hij kreeg wel een behandeling en heeft de tocht toch volbracht.

ZATERDAG 29 JULI AURORA
Het was weer eens een prachtige dag met veel mooie natuur en weer een treffen van de priester en het politie echtpaar. In de avond nog fijn gebuurt op een terrasje.

ZONDAG 30 JULI 20 KM AREA
Om 7.00 uur al vertrokken, dat was wel goed want overdag ging de temperatuur ver over de 30 graden. Een mooie omgeving met op de slaapplaats stapelbedden wat hij ook nog nooit onderweg was tegengekomen. In de avond kwam hij ook nog het stel van de ruzie tegen die Tiny excuus aanboden voor het gebeuren.

MAANDAG 31 JULI 20 KM NAAR SANTIAGO
Al vroeg vertrokken, maar het was op de weg naar Santiago al erg druk. Een paar km voor Santiago stond er al een bord met slaapplaats aangeboden, toch liep hij door tot Santiago. In Santiago aangekomen op het  grootte plein wat eigenlijk officieel het eindpunt was van de pelgrimstocht viel hem de koude ontvangst toch wel tegen, na 2700 km mocht je toch wat meer verwachten. Hij werd verwezen naar een kantoortje waar hij een oorkonde kon ophalen, en dat was het dan. Weer buiten gekomen bied een vrouw hem een slaapplaats aan in een pension. Om 10.45 zat hij al in de kerk waar om 12.00 uur al de mis begon, de kerk waar het wierookvat van 80 kg door de kerk zwiert, een prachtig gezicht. Tiny heeft ook nog overwogen om door te lopen naar Fatima 700 km maar daar later toch maar van af gezien.
Tiny is 3 dagen in Santiago blijven slapen op het z.g. seminarie. In een kathedraal dat hotel was geworden gingen ze eten en dan ook nog gratis. Bij verkoop van de kathedraal was overeengekomen dat elke dag 10 pelgrims levenslang gratis mochten komen eten, wat dan ook gebeurde.
Het was een zaligheid om een keer rond te lopen zonder rugzak, en met de vraag waar slaap ik nu weer vannacht. In de kathedraal waar ze gingen eten bleven ze altijd heel lang zitten omdat het er zo gezellig was. In de middag nog even zijn kleren gewassen en kadootjes gekocht voor thuis. In de avond zat er een orkestje op het plein die de zaak goed konden vermaken, ook stonden er op het plein vele levende beelden, zoals je die veel in Parijs ziet. Om 23.00 uur naar bed om ook weer om 24.00 uur door geknal wakker te worden , een prachtig vuurwerk was daar de oorzaak van, maar het was de moeite waard omdat ze hoog zaten keken ze bovenop het vuurwerk.

WOENSDAG 2 AUGUSTUS
Veel buurten en naar de kerk waren wel de hoofdzaken waarmee de dag werd gevuld. Het was die dag zeker 25 graden en het barstte van de vele nationaliteiten. In het pension kwam hij ook nog vader , moeder en 4 kinderen tegen van 12 tot 17 jaar die ook per fiets de pelgrimstocht hadden voltooid.

DONDERDAG 3 AUGUSTUS WEER NAAR HUIS.
Om 8.00 uur al opgestaan want om 10.00 zouden ze vertrekken.
Bij het station zaten er al 10 Belgen en 5 Nederlanders in de bus. 
Er werd gereden via Brussel, Antwerpen, en Breda. Onderweg viel het Tiny op dat de chauffeurs gewoon op de autoweg gingen stilstaan om van plaats te wisselen.
Om 16.00 uur kwamen ze aan in Breda waar zijn vrouw Regien, zijn zoon Jan, schoondochter Jaqueline met de kleinkinderen hem op stonden te wachten. Om 18.15 uur waren ze weer terug in Berghem, heel de buurt stond buiten. In de Waterstraat hadden ze een grote tent gezet, en ze hadden alles versiert, een prachtige afsluiting van een mooie pelgrimstocht.